آیت الله اراکی(ره): آیت الله اراکی و آیت الله بهجت در جواب این سؤال که برای اِزدیاد محبت به حضرت حق و ولی عصر (عج) چه کنیم؟ مرقوم فرمودند: گناه نکنید و نماز اول وقت بخوانید.[۱۵]

نماز در سیره عملی بزرگان

حضرت امام خمینی(ره) و تقیّد به نماز اول وقت: حجت الاسلام انصاری می‎گوید: امام در روزهای آخر عمرشان می‎خواستند بخوابند به من فرمودند: اگر خوابیدم برای اول وقت نماز صدایم بزن گفتم: چشم دیدم اول وقت شد و امام خوابیده‎اند حیفم آمد صدایشان بزنم ـ عمل جراحی، سرم به دست، گفتم صدایشان نزنم بهتر است. چند دقیقه‎ای از اذان گذشت وامام چشمهایشان را باز کردند. گفتند:‌وقت شده؟، گفتم: بله امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟ گفتم: ده دقیقه بیشتر وقت نگذشته است. گفتند: مگر من به شما نگفتم ـ امام سپس فرزندش را صدا زدند که«احمد بیا » و فرمودند: ناراحتم، از اول عمرم تا حالا نمازم را اول وقت خوانده‎ام چرا الان که پایم لب‎گور است، ده دقیقه تأخیر افتد.[۱۶]

آخوند خراسانی (ره) و تقیّد به نماز جماعت و نافله‎ها: مؤلف کتاب«حیوه الاسلام»می‎نویسد:«آخوند در دو وقت صبح و مغرب، نماز به جماعت می‎گذارد الا در ماه مبارک رمضان که هر سه وقت نماز را به جماعت ادا می‎نمود و نوافل شبانه روزی از آن جناب فوت نمی‎شد، لکن نه صرف ادای تکلیف باشد بلکه روح جذبه حق از عباداتش هویدا بود»[۱۷]

علامه امینی (ره) و عشق به نماز: علامه امینی(ره) مدت سه شب در حرم امام رضا(ع) بود و هر شب هزار رکعت نماز می‎خواند به او گفتند: شما خسته نمی‎شوید؟ فرمود: مگر ماهی از شنا خسته می‎شود که من از نماز خسته شوم؟![۱۸]

مرحوم سید مرتضی(ره) و عشق به نماز: ایشان در هنگام مرگ وصیت کردند که: «تمام نمازهای مرا که در طول عمرم خوانده‎ام به نیابت از من دوباره بخوانید.» وقتی از علت آن سؤال کردند، اینطور جواب فرمودند: «من علاقه‎مند به نماز و عاشق راز و نیاز با خدا بودم و از آن لذت فراوان می‎بردم و همیشه قبل از رسیدن وقت نماز برای آن لحظه شماری می‎کردم. به همین دلیل شاید نماز‎های من صد در صد خالص برای خدا نبوده و لذت روحی خودم در بجا آوردن آنها نقش داشته و نمازی که یک درصد هم برای غیر خدا باشد، شایسته‌ در‎گاه خدا نیست.»[۱۹]

بوعلی سینا (ره) و حل مشکلات علمی با نماز: ایشان هرگاه در فهم و حل مسأله‎ای در می‎ماندند، بر می‎خاست و وضو می‎گرفت و به سوی مسجد جامع می رفت. در آنجا نماز می‎خواند و به درگاه خدا برای حل مشکل دعا می‎کرد و فهم و حل آن مسئله برایش آسان می‎شد. [۲۰]

آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) و شصت سال نماز جماعت: در یادداشتهای ایشان آمده است: «هنگامی که در قم سکونت کردم (۱۳۴۳) صبحها در حرم حضرت معصومه (س) اقامه نماز جماعت نمی‎شد و من تنها کسی بودم که این سنت را در آنجا رواج دادم و از شصت سال پیش به این طرف صبح زود و پیش از باز شدن درهای حرم مطهر و زود‎تر از دیگران می‎رفتم و.منتظر می ایستادم. در زمستانها بیلچه‎ای کوچک به دست می‎گرفتم و راه خود را به طرف صحن باز می‎کردم تا خود را به حرم برسانم. در آغاز خود به تنهائی نماز می‎خواندم. تا پس از مدتی یک نفر به من اقتدا کرد و پس از آن افراد دیگر هم آمدند و به این ترتیب نماز جماعت را در حرم آغاز کردم»[۲۱]

آیت الله العظمی مرعشی(ره) و نماز شب: در وصیتنامه ایشان آمده است:‌«سجاده‎ای که هفتاد سال بر روی آن نماز شب بجا آورده‎ام و تسبیحی از تربت امام حسین (ع)‌که با آن در سحرها به عدد دانه‎هایش استغفار کرده‎ام با من دفن شود.»[۲۲]

آیت الله قاضی (ره) وسفارش به نماز شب: علامه طباطبائی (ره) فرمودند:چون به نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می‎شدم. تا اینکه یک روز در مدرسه‎ای ایستاده بودم که مرحوم قاضی از آنجا عبور می‎کردندـ چون به من رسیدند دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند: «ای فرزند!دنیا می‎خواهی نماز شب بخوان،‌آخرت می خواهی نماز شب بخوان»[۲۳]

حضرت امام (ره)‌ و تقید به نماز شب: فرزند امام نقل کردند: «شبی که از پاریس عازم ایران بودیم، امام در هواپیما برای نماز شب برخاستند و چنان می‎گریستند که خدمه ارفرانس، تعجب کرده بودند و شنیدم که پرسیده بودند، آیا امام از چیزی ناراحت است؟ من گفتم: که کار هر شب امام است .[۲۴]

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: